Phorography?
photography = the process or art of producing images of objects on sensitized surfaces by the action of light or of other forms of radiant energy
phoro-: from Proto-Indo-European *bher = to carry, to move
-graphy: from PIE root *gerbh = “to scratch, carve” < graphein=Â “draw, write”
phoRography = the art of imagining and picturing from what moves or what is carried over, from what is relevant
PHOROrealism?
The problem with photography and photorealism
‘The Piazzetta, Venice, Looking North’ by Canaletto (ca. 01740)
Living beings don’t take in the world like a camera
The camera is in fact nothing but a “paralyzed cyclops” (D. Hockney), capturing reflected light in the fraction of a second (in general) coming through a lens. Linear perspective and photography have been on the rise since the 15th century and have gradually crept into our collective consciousness, making us believe that the photo is the most “realistic” or “natural” view or representation.
This is hugely problematic. A photo only shows the reflected light off a subject from a single viewpoint and it is only one way of looking at things. Collage allows ways to go further with snapshots, but the potential is fairly limited.
The many hours of people looking at screens makes the situation even worse: we no longer realize the difference between looking with the whole body, moving, moving the eyes, etc. and looking at a processed image on a screen or paper. Most think it is only a difference in resolution, but it isn’t!
Phorography?
In short, phoRography is the creation of pictures by means of any force or energy that carries meaning (in)forming those pictures, both mental and physical. This includes imaginative energies.
Generally, multiple perspectives are included in the same depiction, as in Cubism.
The importance of phororealism
Depicting more than meets the immediate eye can be a huge enrichment to our culture that is so photograph-centered, potentially giving more insight into nature and the world.
Cameras create distance; without cameras there is more proximity, connection and involvement.
Phorography & photography are two forms of "aspect realism"
Any art form that aspires to depict reality is a type of “aspect realism”, i.e. certain aspects are brought to the forefront to emulate reality or the experience of life and the world more generally.
Supposing that the world is infinitely rich, it is a prerequisite to “choose” certain aspects. By defining the choice of light reflected on surfaces as the only “real” realism because it can be generated by means of an external “objective”(?) machine is short-sighted.
Related concept: phoronomy/phoronometry
In physics, the concept of phoronometry is a well-known principle, better known as kinematics.
For example, in aviation, the phoronomic force is what keeps a plane in the air, by means of the movement and the shape and angle of its wings (!)
Interestingly, the concept has also been picked up again by Basil Hiley in his ontological interpretation of quantum physics.
14+ pictures in 1
single shot
Frequently Asked Questions
Why are you attacking photography?
Photography definitely has its place, and we love it even.
However, the photographic/linear perspective cannot and should not be the be-all and end-all when it comes to our understanding of ourselves and the world.
Isn’t any drawing or handmade picture by definition phorographic?
Quite right, yes.
We think it is very useful to bring awareness to the existence of non-photographic forms of visualization.
Furthermore, there are degrees to the “phorographicness” of an image. For example, a photorealist or hyperrealistic image has little phorographic qualities.
Forografie?
FOROrealisme?
fotografie = de kunst om met licht afbeeldingen vast te leggen op dunne, voor licht gevoelige lagen
foro-: van Proto-Indo-Europeaans *bher = dragen, bewegen
-grafie: van PIE stam *gerbh = “krabben, krassen” < graphein=Â “tekenen, schrijven”
forografie = de kunst om te verbeelden en in een beeld vast te leggen, ingegeven door al wat beweegt of wat bijdraagt tot de betekenis, door alles wat relevant is
Het probleem met fotografie en fotorealisme
‘The Piazzetta, Venice, Looking North’ by Canaletto (ca. 01740)
Levende wezens nemen niet waar zoals zoals een camera
De camera is eigenlijk niets meer dan een “verlamde cycloop” (D. Hockney) die weerkaatst licht opvangt (doorgaans) in de fractie van een seconde opgevangen m.b.v. een lens. Lineair perspectief en fotografie maken sinds de 15de eeuw hun opgang en zijn geleidelijk aan in ons collectieve bewustzijn binnengeslopen, waardoor we geloven dat de foto de meest “realistische” of “natuurlijke” kijk of weergave is.
Dit is behoorlijk problematisch. Een foto toont enkel gereflecteerd licht van een voorwerp vanuit één perspectief en biedt slechts één manier van kijken naar de dingen. Collage laat toe om meer te tonen met deze technologie, maar het blijft beperkt.
Tegenwoordig spenderen mensen vele uren voor een scherm; hierdoor zien we niet langer het verschil tussen kijken met ons hele lichaam, bewegen, voelen, de ogen bewegen, enz. en kijken naar een kant-en-klaar verwerkt beeld op papier of scherm.
De meeste mensen denken dat het enkel een verschil is in beeldkwaliteit, maar dit is niet zo!!
Forografie?
Forografie is de creatie van beelden door middel van om het even welke kracht of energie die betekenis draagt en deze beelden vormgeeft/informeert, zowel mentaal als fysiek. Dit omvat ook verbeeldende krachten.
In het algemeen zijn verschillende perspectieven ingevoegd in hetzelfde beeld, zoals heel expliciet vertoond in Kubistische kunst.
Het belang van fororealisme
Het verbeelden van meer dan wat zichtbaar is aan de oppervlakte kan een heuse verrijking zijn voor een cultuur die zo gericht is op het fotografische, en kan mogelijk verder inzicht geven in de natuur en de wereld.
Camera’s creëren afstand; zonder camera’s is er meer nabijheid, verbinding en betrokkenheid.
Gerelateerd concept: foronomie/ foronometrie
In de fysica is het concept van de foronometrie geen onbekend gegeven, al is het wel beter gekend als kinematica.
In de vliegbouwkunst bijvoorbeeld is het de foronomische kracht die een vliegtuig in de lucht houdt, door middel van de snelheid en de vorm en de hoek van de vleugels (!).
Het concept is recent ook terug opgepikt door prof. Basil Hiley in zijn ontologische interpretatie van de quantum fysica.
14+ foto’s in 1
single shot
Vaak gestelde vragen
Waarom val je fotografie aan?
Fotografie heeft zeker haar plaats in de wereld, we houden er ook van.
Alleen, fotografisch/lineair perspectief kan niet en zou niet de enige maatstaf mogen zijn wanneer we het hebben over inzicht/begrip van onszelf en de wereld.
Is niet elke tekening of handgemaakt beeld per definitie forografisch?
Eigenlijk wel ja, klopt.
We denken dat het nuttig is om bewust te worden van het bestaan van niet-fotografische verbeeldingsvormen.
Daarenboven zijn er verschillende niveaus van “forograficiteit” van een beeld. Een fotorealistisch of hyperrealistisch beeld heeft bijvoorbeeld weinig forografische kwaliteiten.